Co to jest homilia?
ODEZWA ADWENTOWA
08 GRUDNIA 2024
Adwent to świt.
Adwent byłby dalekim, tłumnym fryzem, pełnym postaci i zdarzeń, nieczytelnym i pozbawionym sensu, gdyby w Betlejem za panowania cesarza Augusta w Rzymie i tetrarchów w Palestynie nie narodziło się dziecko, któremu nadano imię Jezus, a którego matką była Maryja.
Adwent to mała izba w domu cieśli, gdzie zjawił się Archanioł, którego imię znaczy „Zwiastujący człowieka”.
Adwent to pustynia, na której widać wyniosłą postać odzianą w skórę wielbłąda. Adwent to liturgia, nasze życie, nasza śmierć, nasze zmartwychwstanie i ostateczne przyjście Chrystusa.
Adwent to czas dopełnienia się i zbliżenia; wzrostu i rozwoju; oczekiwania i tęsknoty; czas przychodzenia Tego, który jest zawsze, znajomy i nieznajomy; czas cierpliwości, z grec. „hypomene”, która znaczy: „być twardym, wytrwałym w trudnościach”; to czas ufności i radości; czas naszego powrotu; hebrajskiego „szub”, co znaczy: „zmienić się”;
Adwent to czas proroctwa i czas świadectwa; czas nocy i pora świtu.
Adwent jest czasem proroctwa. Micheasz wspomina o „mającej porodzić” (Mch 5, 2). Balsam przepowiadał „Gwiazdę, która wzejdzie z Jakuba” (por. Lb 24, 17). Izajasz wreszcie „Dziewicę, która pocznie i porodzi Syna” (por. Iz 7, 4).
Nad Adwentem unoszą się ciemne wersety proroków. Ostatni z nich miał dożyć spełnienia się przepowiedni. Był to Jan Chrzciciel, który „obchodził całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże»” (Łk 3, 3-6).
Każdy Adwent powinien być ich prostowaniem.
Miejscem Adwentu jest pustynia. To sprawia, że nastrój Adwentu jest nam bliski. Pustynia jest kluczem naszej epoki. Pustynia to pustka, odległość, obcość, samotność, brak życia. Słowo Pańskie rozbrzmiewa na pustyni. Pustynia jest miejscem interwencji Bożych. Bóg prowadzi swoich wybranych na pustynię i przez pustynię. Przez doświadczenie pustyni przychodzi sam Chrystus. Jeśliby życie wokół zamieniło się w pustynię, należy pamiętać, że to jest czas próby. Wiersz K. Iłłakiewiczówny: „Bóg jest także z nami/Bóg jest także z przeklętymi/przy samej, przy samej ziemi/Przeklął ich dom i kościół/przeklęły martwe kości/już im nic nie urośnie/A Bóg jak ziarno z ognia/lata nad nimi co dnia/ogarnie ich, I trysną kwieciem gęstym/skrzydłami, burzą, szczęściem/światem całym zatrzęsą”. BRACIA I SIOSTRY!!!
Wielu ludzi czeka dziś z lękiem, ze zgrozą. A Bóg przekracza stale nasze pragnienia i oczekiwania. Jako Kościół jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za aktualny kształt świata, ale i za stan nadziei w świecie, za jej poziom w życiu ludzi. Bóg Adwentu to Bóg, który przychodzi naprzeciw naszym osamotnieniom, pustyniom, staraniom i naszej nadziei i czeka na nasze….. NAWRÓCENIE. AMEN. Podpisane Ks. Andrzej Supłat