DEPRESJA

Czym w ogóle jest depresja?

Najważniejsze jest to, aby zrozumieć, że depresja to choroba, a nie chwilowy stan przygnębienia i smutku. Stany depresyjne pojawiają się w różnych sytuacjach i mogą być wywołane, np. bolesnymi wspomnieniami, zbyt dużym napięciem, stresem, kłopotami finansowymi czy brakiem celu życiowego. Te zaburzenie emocjonalne może występować także cyklicznie i do tego osiągać różne stopnie nasilenia.

Depresja jest zaburzeniem, a nie wynika z lenistwa czy braku silnej woli danej osoby. Komunikaty takie jak: “zajmij się czymś”, “zmotywuj się”, “myśl pozytywnie” wskazują na niezrozumienie istoty depresji, przy której zawodzą dotychczasowe sposoby radzenia sobie.

„Sam nie wiedziałem, kiedy i dlaczego zachorowałem na depresję. Pewnego dnia po prostu nie wstałem z łóżka do pracy. Wszystkie dni wyglądały tak samo i były tak samo bez sensu. Po bardzo trudnych i długich porankach, ożywiałem się trochę, ale sił starczyło mi na kilka godzin. Wieczorem życie i ja byliśmy do niczego. Nie chciałem dłużej tak żyć, chyba w ogóle nie chciałem żyć. Skoro całe moje życie było bez sensu to i pójście do lekarza niewiele dla mnie znaczyło. Byłem nieefektywny w pracy, nawet zdarzyło mi się parę razy rozpłakać. To było żenujące, ale nic nie mogłem na to poradzić. A najgorsze było to, że kompletnie nie rozumiałem jak do tego doszło. Żyłem ze swoim lękiem i beznadzieją.

Wszystko trwało bardzo długo. Nacierpiałem się, postawiłem na szali swoje życie , razem ze swoim wstydem, lękiem i odkładaniem robienia czegoś dla siebie na wieczne potem.” Ktoś

Jak wspierać osobę z depresją?

Oprócz profesjonalnej pomocy, osoby doświadczające depresji potrzebują również zrozumienia ze strony bliskich im osób. Rodzina i przyjaciele mogą być sojusznikiem w procesie leczenia i nieocenionym wsparciem w codziennych trudnościach. Często jednak nie wiedzą oni w jaki sposób rozmawiać z bliską osobą, aby jej pomóc.

Przede wszystkim należy być świadomym, że depresja jest zaburzeniem, a nie wynika z lenistwa czy braku silnej woli danej osoby. Komunikaty takie jak: “zajmij się czymś”, “zmotywuj się”, “myśl pozytywnie” wskazują na niezrozumienie istoty depresji, przy której zawodzą dotychczasowe sposoby radzenia sobie. Dodatkowo depresja wpływa na procesy poznawcze takie jak uwaga czy pamięć. W trakcie jej trwania występuje skłonność do koncentracji na negatywnych aspektach rzeczywistości, więc osoby cierpiące na depresję nie są w stanie samodzielne zmienić swojego sposobu myślenia czy zachowania. Takie rady mogą więc jedynie zwiększać odczuwaną frustrację i bezradność.

Nie należy też porównywać sytuacji osoby z innymi poprzez sformułowania “inni mają gorzej” lub “oni to dopiero mają problemy”. Takie słowa zwiększają już istniejące poczucie winy i odbierają prawo do czucia się źle – nawet jeśli osoba wie, że jej sytuacja życiowa jest obiektywnie lepsza niż kogoś innego, nadal czuje się tak samo i nie zmienia to faktu istnienia depresji, a może przyczyniać się do odczuwania wzmożonej złości na siebie samego. Trzeba więc pamiętać, aby nie umniejszać trudności z jakimi zmaga się osoba z depresją. Jest to szczególnie istotne w przypadku rodziców, którzy mogą postrzegać depresję u swoich nastoletnich dzieci jako wyolbrzymianie problemów, podczas gdy jej objawy i konsekwencje są równie poważne jak u dorosłych.

Pocieszanie, choć wynikające z dobrych chęci, również nie jest pomocne. Przekonywanie, że “wszystko będzie dobrze” nie sprawi, że osoba z depresją poczuje się lepiej, za to może poczuć się niezrozumiana. Takie zdanie może też zamknąć drogę do dalszej rozmowy i dyskusji o emocjach i przeżyciach danej osoby.

Co więc można zrobić?

Pytać

Dowiadywać się czego osoba w danej chwili potrzebuje. Pytać wprost, zamiast domyślać się, co może być pomocne. Warto jednak przygotować się na to, że osoba może nie chcieć z nami rozmawiać – nie należy wtedy brać tego do siebie. Osoba może w tym momencie nie mieć energii na rozmowę z nami, ale sama świadomość tego, że ktoś gotowy jest ją wesprzeć i wysłuchać jest niezwykle ważna.

Po prostu być

Tylko tyle i aż tyle. Wydaje się to proste, ale w praktyce bycie obecnym, bez dawania rad i oceniania, za to z wyrozumiałością, empatią i troską jest wymagającym zadaniem.

Warto mówić:

Jestem przy Tobie

Nie jesteś z tym sam/a

Jeśli chcesz, możesz ze mną porozmawiać

Możesz na mnie liczyć

Jesteś dla mnie ważny/a

Ogromnie istotne jest też zachęcenie do podjęcia leczenia. W sposób życzliwy, poprzez komunikat “martwię się o Ciebie” pokazać bliskiemu, że istnieją skuteczne możliwości leczenia. Można też zaoferować pomoc w znalezieniu profesjonalnego wsparcia. Warto jednak uważać, aby nie przytłoczyć swoimi sugestiami i nie oczekiwać, że przyniosą one natychmiastowe skutki.

Doceniać

Depresja sprawia, że pozornie łatwe czynności jak wyjście z domu wydają się niekiedy zadaniami nie do wykonania. Dlatego tak ważne jest docenianie każdego, choćby najmniejszego wysiłku włożonego w sprostanie codziennym wyzwaniom oraz przypominanie osobom z depresją o poczynionych przez nie postępach, ponieważ same mają tendencje do skupiania się na tym, czego nie mogą zrobić. Jeśli osoba jest na to gotowa, można też zaproponować podjęcie wspólnych, sprawiających przyjemność aktywności.

Nie można przy tym zapomnieć, że rola osoby wspierającej może być wyczerpująca, więc należy zadbać również o swoje samopoczucie i swój dobrostan psychiczny. Obecnie można odnaleźć grupy wsparcia kierowane także dla rodzin i bliskich osób z depresją, tak aby mogli oni podzielić się swoimi przeżyciami i doświadczeniami w gronie osób w podobnej sytuacji.

Autor: Anna Lewińska

Jak wyleczyć się z depresji?

Istnieje wiele sposobów wyleczenia się z depresją, jednak oprócz podjęcia walki z tą chorobą w ośrodku czy w gabinecie specjalisty, ważne są jeszcze poboczne działanie. Każdy mierzący się z depresją powinien starać się, jak najbardziej wracać do życia, jakie wiódł przed wystąpieniem pierwszych objawów, o ile dawało mu ono bezpieczeństwo i szczęście. Stopniowo coraz większe i dłuższe kontakty z ludźmi, w tym z rodziną i dawnymi przyjaciółmi, może być kluczowe. Nie da się upchnąć depresji w kąt głowy i zacząć żyć na nowo. Zamiast tego można krok po kroku zmniejszać intensywność objawów i zaakceptować obecną rzeczywistość, nad którą będziesz mieć z każdą chwilą coraz większą kontrolę.

Niezwykle pomocne okazuje się także przestrzeganie poniższych zasad:

Unikaj używek — alkoholu, papierosów czy narkotyków.
Nie siedź cały dzień w domu. Naucz się spędzać jak najwięcej czasu na świeżym powietrzu, np. na spacerach z psem.
Uprawiaj sport — biegaj, zapisz się do klubu fitness, na siłownię, zacznij pływać lub grać w tenisa. Możliwości jest tak wiele, że naprawdę wystarczy tylko chcieć.
Dbaj o prawidłową ilość snu w nocy, tj. 7-8h.
Postaw na zdrową, zbilansowaną i nieprzetworzoną dietę. Jedz regularnie 3-5 posiłków w ciągu dnia. Odstaw sól, cukier i chemię.
Doceniaj każdą chwilę, czerp radość z drobnych rzeczy i rozwijaj swoje pasje.

A my proponujemy MODLITWY

1. Ty Ojcze jesteś jedynym, który całkowicie mnie zna i kocha takiego jakim jestem. Uznaję na mocy mojego chrztu, który jest zanurzeniem w Krwi Chrystusa przelanej za mnie na Krzyżu, że jestem kochany ,i że masz Ojcze we mnie upodobanie. Uznaję także, że przez moc swego błogosławieństwa dałeś mi na chrzcie świętym swojego Ducha Świętego, którego miłość jest wlana do mojego serca. Jestem zjednoczony z Jezusem, Twoim umiłowanym Synem. Amen.

W Imię Jezusa Chrystusa wyrzekam się kłamstwa, że jestem zły, nieczysty, głupi, bezwartościowy, wypaczony.

W Imię Jezusa Chrystusa ogłaszam prawdę, że Chrystus umarł za moje grzechy i rany oraz że mi przebaczono, że jestem obmyty, oczyszczony, usprawiedliwiony i kochany. Ogłaszam prawdę, że przez sakrament pojednania Jezus obmywa mnie doskonale i wybacza mi mój grzech. Ogłaszam, że w Chrystusie jestem czysty i nieskalany.

W Imię Jezusa Chrystusa wyrzekam się kłamstwa, że jestem bezsilny, słaby, niezdolny, unieruchomiony, uwięziony lub bezradny. Wyrzekam się kłamstwa, że jestem ofiarą, że nie mogę się zmienić.

W Imię Jezusa ogłaszam prawdę, że w sakramencie bierzmowania zostałem namaszczony mocą Ducha Świętego, aby mieć udział w misji Chrystusa.

W Imię Jezusa Chrystusa odrzucam kłamstwo, że jeżeli zaufam będę cierpiał, rozczaruję się lub umrę. Odrzucam każdy lęk, niepokój, nieufność i podejrzliwość.

W Imię Jezusa ogłaszam prawdę, że w Chrystusie doskonała miłość usuwa lęk. Ogłaszam prawdę, że jestem bezpieczny w wiernej miłości Jezusa. Duchu Święty, uzdrów nasze serca mocą Bożego Słowa, abyśmy codziennie umieli przyjmować miłość Boga Ojca.

W Imię Jezusa Chrystusa wyrzekam się kłamstwa, że nic się nigdy nie zmieni i że nigdy nie będę miał tego, czego pragnę. Wyrzekam się tego kłamstwa, że życie jest bez sensu i że nie ma po co żyć.

W Imię Jezusa ogłaszam prawdę, objawioną w sakramencie namaszczenia chorych, że moja nadzieja jest niezachwiana w Chrystusie i że powstałem, aby z Nim żyć. Moją ostateczną nadzieją jest powstanie ze śmierci i życie wieczne z Trójcą Świętą oraz świętymi w niebie. Amen.”

Słowa tej modlitwy rozważałam kilka razy i modliłam się nimi prywatnie. Ktoś

2. Modlitwa dla cierpiących na depresję

Dobry Boże
Ty znasz ciemności, które mnie otaczają.
Wydaje mi się, że jakby otoczyła mnie chmura,
tak że tracę całą moją perspektywę.
I na dodatek mam wrażenie, że ona nigdy się nie podniesie.
Wiem, że wcześniej udało mi się z tego wyjść,
ale kiedy te uczucia znów przychodzą wszystko znowu się zaciemnia.

Pomóż mi ufać Tobie w tym trudnym czasie.
Wiem, że po deszczu znów przychodzi słońce,
i że ponad chmurami słońce zawsze świeci.

Proszę Cię jednak, umocnij to przekonanie w moim sercu,
tak aby Twoja nadzieja mnie prowadziła.

Wierzę, że Ty możesz mnie uzdrowić
i całkowicie powierzam się Tobie.
Udziel mi łask, których potrzebuję,
aby wytrwać przy Tobie,
aż Twoja uzdrawiająca miłość,
która wiem, że nieustannie działa we mnie,
w końcu przeniknie mnie i przyniesie ulgę, której potrzebuję.

Amen.

3. Modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne

Panie Jezu, Ty przyszedłeś po to, aby uzdrowić serca zranione i udręczone, proszę Cię, abyś uzdrowił urazy powodujące niepokoje w moim sercu. Proszę Cię w szczególny sposób, abyś uzdrowił tych, którzy są przyczyną grzechu. Proszę Cię, abyś wszedł w moje życie i uzdrowił mnie od urazów psychicznych, które mnie dotknęły w dzieciństwie i od tych ran, które mi zadano w ciągu całego życia.

Panie Jezu, Ty znasz moje trudne sprawy, składam je wszystkie w Twoim Sercu Dobrego Pasterza. Proszę Cię, odwołując się do Twej wielkiej rany, otwartej w Twoim Sercu, abyś uleczył małe rany mojego serca. Ulecz rany moich wspomnień, aby nic z tego, co mi się przydarzyło, nie przysparzało mi cierpienia, zmartwień, niepokoju. Ulecz, Panie, wszystkie te urazy, które w moim życiu stały się przyczyną grzechu.

Pragnę przebaczyć wszystkim osobom, które mi wyrządziły krzywdę. Wejrzyj na te urazy wewnętrzne, które mnie czynią niezdolnym do przebaczenia. Ty, który przyszedłeś uleczyć serca strapione, ulecz moje serce.

Ulecz, Panie Jezu, moje wewnętrzne urazy, które są przyczyną chorób fizycznych. Oddaję Ci moje serce. Zechciej je przyjąć, Panie, i oczyścić. Napełnij mnie uczuciami Twego Boskiego Serca. Pomóż mi być pokornym i cichym.

Ulecz mnie, Panie, z bólu, który mnie przytłacza z powodu śmierci drogich mi osób. Spraw, bym mógł odzyskać pokój i radość dzięki wierze, że Ty jesteś Zmartwychwstaniem i Życiem. Uczyń mnie prawdziwym świadkiem Twego Zmartwychwstania, Twego zwycięstwa nad grzechem i śmiercią, Twojej obecności jako Żyjącego wśród nas. Amen.