„…Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;
wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże…”
Nasze adwentowe drogi,
adwentowe pola,
ugorem zasiane.
Adwentowe domy,
domy bez duszy,
domy niekochane.
Pragnienia
z wizją ruin i zgliszczy,
z tęsknotą za skarbem
co rdza i mol niszczy.
Wyprostuj swoją drogę,
drogę życia.
Przed Bogiem
nic nie będzie do ukrycia.