Categories
Pages

Niedziela 18 października 2020

18 października 2020

niedziela
Rok liturgiczny: A/II
XXIX Tydzień zwykły

Pierwsze czytanie:

Iz 45,1.4-6

Psalm responsoryjny:

Ps 96

Drugie czytanie:

1 Tes 1, 1-5

Werset przed Ewangelią:

Flp 2, 15d. 16a

Ewangelia:

Mt 22,15-21
św. Łukasz ewang.*, św. Gwen z Corwall, św. Justus z Beauvais.
Kolor szat

Pierwsze czytanie

Iz 45,1.4-6Usłyszymy o władcy supermocarstwa, które na mapach świata pojawiło się w VI w. przed Chrystusem • Cyrus, dzięki swej determinacji i ogromnej przychylności niebios, został królem czterech stron świata, najpotężniejszym z ówczesnych władców (Iz 45,1). W 538 r. przed Chrystusem podporządkował sobie Babilon, podbijając imperium, które jeszcze niedawno nie miało sobie równych. Podczas podbojów ościennych narodów Babilończycy w okrutny sposób niszczyli miasta, przesiedlali ludność i burzyli świątynie, zabierając ze sobą posągi miejscowych bogów. Podobny los w 586 r. przed Chrystusem spotkał Jerozolimę – zdobytą przez Nabuchodonozora. Po ponad pięćdziesięciu latach Cyrus pozwolił Żydom na powrót do ich rodzinnej ziemi i odbudowę świątyni.

JA JESTEM PAN • Człowiek może być narzędziem w ręku Boga, nawet jeśli Go nie zna – oto przesłanie pierwszego czytania. Znajdziemy w nim również odpowiedź na pytanie, jak odróżnić chwałę Bożą od chwały ludzkiej: Ja jestem Pan i nie ma innego – powtórzy dwukrotnie Bóg, podkreślając, że człowiek, rozumne narzędzie Pana, nie przysłania Jego chwały.

 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan o swym pomazańcu, Cyrusie: «Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły.

Przez wzgląd na mego sługę, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nadałem ci twój tytuł, bardzo zaszczytny, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że poza Mną nie ma nic. Ja jestem Pan i nikt poza Mną». Oto Słowo Boże.

Psalm responsoryjny

Psalm 96 należy do gatunku tehillah, czyli modlitwy uwielbienia. Swą treścią wyraźnie nawiązuje do stylu Deutero-Izajasza i głoszonego przez niego radykalnego monoteizmu. Należy do grupy psalmów sławiących królowanie Jahwe. Niektórzy badacze umieszczali tego typu psalmy w corocznej celebracji objęcia przez Jahwe panowania nad Syjonem.

Ps 96 (95), 1 i 3. 4-5. 7-8. 9-10ac (R.: por. 3)

Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
Śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
Rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów.

Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały, *
Budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *
Pan zaś stworzył niebiosa.

Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
Oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *
Przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.

Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku. *
Zadrżyj ziemio cała przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
Będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Drugie czytanie

1 Tes 1, 1-5 Fragment, który usłyszymy, to początek listu, tzw. wstęp epistolarny, na który zazwyczaj składa się dziękczynienie i wdzięczne wspomnienie ostatniego spotkania • Paweł w dzisiejszym krótkim czytaniu zapewnia o nieustannej modlitwie, jaką zanosi za wspólnotę; dziękuje za ich dzieło wiary, trud miłości i wytrwałą nadzieję oraz wspomina swoje głoszenie w Tesalonice, które dokonywało się
w mocy Ducha.

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój!

Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym, Jezusie Chrystusie.

Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się samym tylko słowem, lecz mocą i działaniem Ducha Świętego oraz wielką siłą przekonania. Oto Słowo Boże.

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Flp 2, 15d. 16a

Alleluja, alleluja, alleluja

Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 22,15-21 PYTANIE PUŁAPKA • Faryzeusze zadają pytanie pułapkę, które ma wpędzić Jezusa w kłopoty polityczne. Płacenie podatku Rzymowi jest dla faryzeuszy zdradą sprawy żydowskiej. Z drugiej strony niepłacenie stanowi dla zwolenników Heroda wezwanie do buntu i naruszenie spokoju społecznego. Odpowiedź Jezusa wydaje się dzielić świat na dwie sfery wpływów.

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?»

Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara.

On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga». Oto Słowo Pańskie.